Pale wiercone CFA

Technologia wykonywania pali CFA polega na uformowaniu pala podczas jednego cyklu technologicznego bez wyjmowania narzędzia wiercącego.
Palownica wyposażona w ciągły świder ślimakowy ustawiana jest nad wcześniej wytyczonym geodezyjnie punktem, który określa środek projektowanego pala. Świder wwierca się w ośrodek gruntowy na projektowaną, a zarazem wystarczającą głębokość uzależnioną od parametrów pogrążania świdra, oporów świdra i innych danych monitorowanych przez doświadczonego operatora palownicy.
Podczas wwiercania świdra, grunt częściowo rozpychany jest na boki, a częściowo wynoszony na powierzchnię terenu. Gdy świder osiągnie zakładaną głębokość przez przewód rdzeniowy znajdujący się w świdrze podawana jest pod ciśnieniem specjalnie dobrana mieszanka betonowa, która szczelnie wypełnia przestrzeń pod świdrem, a ciśnienie podawania betonu nie dopuszcza do rozluźnienia podłoża. W gruntach słabonośnych powoduje zwiększenie średnicy pala oraz dogęszczenie ośrodka gruntowego. Należy pamiętać, aby prędkość podnoszenia świdra była dostosowana do wydajności podawania betonu, tak aby cały czas zapewnić nadciśnienie betonu w formowanym palu.
Po wykonaniu betonowego pala w świeżą mieszankę betonową pogrążane jest (jeżeli jest to konieczne) zbrojenie. Do zbrojenia pali CFA najczęściej stosowany jest prefabrykowany kosz zbrojeniowy lub kształtownik stalowy zagłębiany w mieszankę betonową pod obciążeniem statycznym lub wibratorem zamontowanym na koszu zbrojeniowym.
Zalety technologii pali CFA:
- największą zaletą pali CFA są możliwości wykonywania pali w każdych warunkach gruntowych, bez ryzyka nie dowiercenia się do projektowanej rzędnej spodu pala przez np. przewarstwienia żwirowe;
- uzyskuje się nośności większe niż od tradycyjnych pali wierconych na skutek mniejszego odprężenia gruntu w podstawie i na pobocznicy pala;
- tempo wykonywanych prac palowych na poziomie 350 mb pali na dzień przez jeden zestaw maszyn (palownica plus pompa);
- szeroki wachlarz doboru średnic pali pozwala na zastosowanie ich w zależności od potrzeb nośności projektowanych pali, co pozwala na mniejsze zużycie materiałów i przyczynia się do oszczędności Inwestora;
- pale wykonuje się bez wibracji, wstrząsów przy niewielkim hałasie, co pozwala na pracę nawet w zwartej zabudowie miejskiej;
- kontrola warunków gruntowych w trakcie wykonywania pala i możliwość dopasowania długości pala w przypadku nieosiągnięcia zakładanych parametrów wiercenia;
- wykonywanie pali pod kątem.
Rys. 1 Ustawienie świdra w osi, regulacja, wiercenie Rys. 2 Zakotwienie pala w warstwie nośnej z jednoczesnym obrotem i naciskiem na wiertło Rys. 3. Tłoczenie mieszanki betonowej do kanału płuczkowego świdra z jednoczesnym powolnym wykręcaniem świdra, płukanie świdra, stała kontrola betonowania. Rys. 4 Po wykonaniu betonowania następuje wstawianie zbrojenia.